Öğrenciyiz ya da çalışıyoruz. Bir şekilde bize verilen görevleri, ödevleri tamamlamaya veya sınavlarda başarılı olmaya çalışıyoruz. Ancak bu yoğun tempoda arada durup kendimize sormamız gereken bir şeyler olmalı.
NE İÇİN ÇALIŞIYORUM?
Amacım ne, neden bu kadar fedakarlık yapıyorum veya neden kendimi, bedenimi ve ruhumu bu sıkıntılara sokuyorum? İleride ne olmak istiyorum ve şu an bu hedefimden ne kadar uzaktayım?
Ben küçükken astronot olmak istiyordum. O zamanki düşünce yapımda ne engeller ne imkansızlıklar vardı. Ama büyüdükçe insan gerçekçi olmalıyım diyor. Evet biliyorum bazıları şimdi bu cümlenin üstüne imkansız diye bir şey yoktur, eğer gerçekten isteseydin yapardın, bak elin bilmemkimi yapmış.. diyecek. Ama şu an bunlara takılmayacağım çünkü bu apayrı bir konu. Bir hedef değildi ama bir vizyondu. Hayatıma astrofiziği sokan bir vizyon. Asıl hedefim okula gitmeye başladıktan sonra şekillendi. Sağlık alanında okumak istiyordum. Doktor olmak. Bu bir hedefti ve bunun uğrunda çalıştım.
Hedefime ulaştım mı? Hayır ulaşamadım. Bildiğiniz gibi eczacılık fakültesi öğrencisiyim. Ama mutluyum. Sağlık alanında güzel bir mesleğim olacak. Bir bilim öğreniyorum ve bu beni yormuyor. İlk başlarda gözüme bir felaket gibi göründüyse de bu durum zamanla alıştım ve iyi ki tıp fakültesi kazanmamışım dedim.
Peki ben neden başaramadım? Hatalarım nelerdi?
Benim en büyük hatam panik yapmak, sakin olamamak olmuştu. Aceleci tavırlarım yüzünden kaybettim. Bu yüzden lütfen sizler de benim düştüğüm hataya düşüp panikle yapamayacağım korkusuna esir olmayın.
Somut bir hedefiniz olsun. Bu bir bölüm olabilir veya bir puan hedefi olabilir. Eğer YGS-LYS ya da başka bir tür sıralama sınavına hazırlanıyorsanız bölüm ya da sıralama hedefiniz olabilir. Ya da net ve puan bazında da düşünebilirsiniz. Bu hedefinize uzaklığınızı ise düzenli olarak deneme sınavları çözerek ölçmelisiniz. Eğer benim gibi üniversite öğrencisi iseniz bu bir genel not ortalaması hedefi olabilir veya her ders için kaç ortalama düşürmek istediğinizin hedefi olabilir. Eğer çalışıyorsanız kariyer planları olabilir..
Mühim olan hedefinizin gerçekçi ve kapasiteniz dahilinde olmasıdır. Ne çok yükseklere gözünüzü dikin ne de çok alçaklara razı olun. Unutmayın; en fazla ne kadar çalışırsanız, en fazla o kadarı sizin olacaktır. Emek verdiğinizden azına sahip olabilirsiniz ama fazlasına değil.
Eğer kontrolsüz derecede kaygı bozukluğu yaşıyorsanız bir psikologa veya psikiyatriste görünün. Benim gibi kendi haline bırakıp geçmesini beklemeyin çünkü geçmiyor. Kendinizi ihmal etmeyin. Ruh sağlığı olmadan ne beden sağlığı olur ne de başarı..
Sabır ve kolaylıklar dilerim..